Radiostacja będzie świeciła na niebiesko

Empire State Building w Nowym Jorku, Pomnik Chrystusa Zbawiciela w Rio de Janeiro, Opera w Sydney, Pałac Kultury i Nauki w Warszawie

– te i wiele innych budowli co roku, 2 kwietnia, oświetla się na niebiesko. W tym roku niebieskim światłem rozbłyśnie także gliwicka Radiostacja. W ten sposób miasta na całym świecie okazują solidarność z osobami chorującymi na autyzm.

Każdy może przyłączyć się do akcji, zapalając w tym dniu w domu chociaż jedno małe, niebieskie światełko.
Akcja pod hasłem „Zaświeć się na niebiesko dla autyzmu” odbywa się w ramach Światowego Dnia Wiedzy na Temat Autyzmu..

W 2011 r. ponad 2000 budowli w 180 miastach w 48 krajach na świecie zmieniło swój kolor na niebieski, okazując jedność z osobami cierpiącymi na autyzm.

Także w tym roku wiele miast bierze udział w tej globalnej akcji.

Z najnowszych badań wynika, że zaburzenia ze spektrum autyzmu rozpoznaje się wśród dzieci raz na 110 urodzeń. Dlatego coraz więcej osób chce poszerzać swoją wiedzę na temat tego schorzenia. Różnego rodzaju konferencje, spotkania czy akcje społeczne oswajają społeczeństwo z faktem, że osoby autystyczne żyją i funkcjonują wśród nas.

– Dzieci i dorośli z autyzmem najczęściej mają kłopoty z komunikacją, pracą w grupie, porozumiewaniem się. Dlatego choroba ta często wzbudza w nas lęk i bezsilność – mówi dr Justyna Leszka z Centrum Rehabilitacyjno-Medycznego Wyższej Szkoły Edukacji Integracyjnej i Interkulturowej w Poznaniu. – To, jak są postrzegane osoby cierpiących na autyzm, wynika z niewiedzy naszego społeczeństwa na temat tej choroby. Dlatego myślę, że takie akcje, jak „Zaświeć się na niebiesko dla autyzmu” to doskonały pretekst, aby głośno mówić o tej chorobie oraz o tym, jak pracować i żyć na co dzień z osobami autystycznymi – dodaje.

Autyzm najczęściej ujawnia się w ciągu kilku pierwszych lat życia. Jest trzecim najczęściej spotykanym upośledzeniem rozwojowym, częstszym niż zespół Down’a.

Akcje takie, jak Światowy Dzień Wiedzy na Temat Autyzmu, sprzyjają zwiększaniu świadomości nie tylko wśród specjalistów – lekarzy, terapeutów i logopedów, ale także wśród rodziców, którzy jako pierwsi mogą rozpoznać symptomy zaburzeń rozwojowych u swoich dzieci.