Rogowacenie ciemne to choroba skóry objawiająca się nieestetycznymi plamami na ciele. Jego występowanie najczęściej zależne jest od chorób towarzyszących. Zasięgnij informacji na temat tego, czym jest rogowacenie ciemne oraz w jaki sposób się je leczy.
Rogowacenie ciemne – czym jest?
Rogowacenie ciemne (https://estetico.pl/rogowacenie-ciemne) jest nieestetycznym problemem dermatologicznym dotykającym głównie młode osoby. Rzadko dotyczy osób po 40 tym roku życia. Objawia się ono zaburzeniami pigmentacji skóry połączonymi z jej nadmiernym rogowaceniem. Ciemne plamy najczęściej lokalizują się w fałdach skóry – pachwiny, łokcie, kolana, szyja, kark. Rzadziej obserwujemy występowanie tego schorzenia w jamie ustnej i pod oczodołami. Dolegliwość ta może być połączona z uogólnionym świądem.
Rogowacenie ciemne samo w sobie nie jest groźną chorobą, jednak prowadzi do uczucia dyskomfortu i często jest dolegliwością świadczącą o występowaniu w organizmie innych poważnych schorzeń np. cukrzycy, insulinoodporności, a nawet raka żołądka.
Odwiedź https://poprostuzdrowo.pl/, jeśli interesują Cię tematy związane ze zdrowiem.
Rogowacenie ciemne – przyczyny
Do dzisiejszego dnia ciężko jest określić przyczyny powstawania rogowacenia ciemnego. Zbadano jednak, że na zmiany skórne wpływ ma nadmierny rozrost keratynocytów, czyli komórek naskórka. Jest to odpowiedź na różne czynniki, m.in. EGF, IGF oraz FGF.
Około 80% wszystkich przypadków stanowi postać łagodna, która zazwyczaj towarzyszy insulinoodporności, cukrzycy typu II, otyłości bądź zespołowi policystycznych jajników. Pozostałe 20% to zespół paraneoplastyczny, który występuje głównie w przypadku stwierdzenia nowotworu przewodu pokarmowego.
Jak widać, schorzenie to jest najczęściej skutkiem innych chorób towarzyszących, rzadko pojawia się samoczynnie, zwłaszcza u rasy białej. Wystąpienie tej choroby w postaci samoczynnej następuje zazwyczaj w dzieciństwie i nie jest związane z żadną chorobą ani zaburzeniami hormonalnymi. Czasami wraz z wiekiem rogowacenie ciemne całkowicie ustępuje lub przybiera nietypową postać i lokalizuje się w innych miejscach.
Rogowacenie ciemne – predyspozycje
Badania dowiodły, że istnieje pewna grupa ludzi, u których ryzyko wystąpienia rogowacenia ciemnego jest znacznie wyższe. Są nimi:
- Osoby otyłe,
- Osoby z niedoczynnością tarczycy,
- Osoby chorujące na cukrzyce lub insulinoodporność,
- Kobiety z policystycznym zespołem jajników,
- Osoby, u których zdiagnozowano nowotwór żołądka,
- Osoby długotrwale przyjmujące niektóre leki (somatotropina, kwas nikotynowy, doustne leki antykoncepcyjne itp.)
- Osoby z ciemną karnacją,
- Osoby zmagające się z chorobami uwarunkowanymi genetycznie (zespół: Downa, Blooma, Costello itp.),
- Osoby, u których zdiagnozowano pierwotną niedoczynność kory nadnerczy,
- Osoby z zespołem Cushinga,
- Osoby, u których stwierdzono hipogonadyzm,
- Osoby, u których stwierdzono akromegalie.
Rogowacenie ciemne – rodzaje
W zależności od przyczyny wystąpienia choroby, rogowacenie ciemne podzielono na kilka rodzajów. Są nimi:
- Rogowacenie związane z insulinoodpornością – najczęściej spotykany rodzaj schorzenia,
- Rogowacenie wywołane nadwagą bądź otyłością – ustępuje wraz ze spadkiem masy ciała,
- Rogowacenie polekowe – związane z przyjmowaniem innych leków,
- Rogowacenie akralne – występujące u osób, które nie zmagają się z żadną inną dolegliwością,
- Rogowacenie jednostronne – pojawia się już na samym początku choroby,
- Zespół paraneoplastyczny – występowanie jako jeden z objawów towarzyszących choroby nowotworowej, głównie gruczolakoraków w obrębie jamy brzusznej,
- Rogowacenie mieszane – połączenie kilku rodzajów rogowacenia.
Rogowacenie ciemne – diagnostyka i leczenie
Aby zapewnić możliwość odpowiedniego leczenia rogowacenia ciemnego, należy przeprowadzić szeroką diagnostykę. W pierwszej kolejności powinno się diagnozować pacjenta pod kątem cukrzycy i chorób nowotworowych. Ustalenie przyczyny wystąpienia schorzenia jest niezwykle ważne, ponieważ zazwyczaj wraz z ustąpieniem choroby towarzyszącej, znikają też objawy rogowacenia ciemnego.
W przypadku cukrzycy zaleca się redukcję masy ciała oraz stosowanie odpowiedniej diety i leków tak, aby utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi. W chorobach nowotworowych natomiast dostosowuje się rodzaj leczenia do cech, jakie posiada zmiana oraz do tego, czy wystąpiły przerzuty do sąsiednich tkanek i narządów.
Niezależnie od przyczyny wystąpienia rogowacenia ciemnego w większości przypadków stosuje się również cieszące się niezwykłą skutecznością retinoidy, czyli kwasowe pochodne witaminy A. Pobudzają one wzrost komórek, zmniejszają ich spójność oraz powodują złuszczenie nabłonków. Czasami stosuje się również laseroterapię.
W przypadku zmian, którym towarzyszy świąd zaleca się również przyjmowanie węgla aktywowanego, paroksetyny lub kapsaicyny.
